6 Şubat 2013 Çarşamba

Yemeğimizi köpeğimizle paylaşmak

Köpeklerimizi çok seviyoruz. Onları en iyi marka mamalarla besliyoruz. Bazılarımız yemek yerken bize "öyle" bakmalarına kıyamıyor, "kokmuştur", "canı çekmiştir" diye düşünerek yediklerimizi de paylaşıyor, belki her yediğimizin yarısını ona veriyor. Pizza, dürüm, kabak dolması ve saire, her şeyden yediriyor. Elbette köpekler de bu gereğinden fazla karbonhidrat ve yağ içeren yemeklere bayılıyorlar. Bununla birlikte sofrada mutfakta dilencilik ve hırsızlık, çöp karıştırma gibi istenmeyen davranışları da öğreniyorlar.


Peki ya sonra? Köpeğin yaşı ilerliyor, belki 6 belki 10 yaşındayken bir gün veteriner köpeğin karaciğerinin, böbreklerinin artık eskisi gibi çalışmadığını söylüyor.... Köpeğimizi o kadar çok sevmişiz ki onu sağlığından etmişiz!
------>

1 Şubat 2013 Cuma

Köpeklerde Ayrılık Anksiyetesi

22.06.2011 doğumlu erkek Golden Retriever Elvis, oldukça uyumlu bir köpek, sakin tabiatlı ve enerjisi fazla yüksek değil. Otur, yat gibi komutlar biliyor, çekiştirmeden yürüyor ve çocuklar, kediler, diğer köpeklerle iyi geçiniyor, tuvalet eğitimi tam.
Tek sorunu "ayrılık anksiyetesi" (yalnızlık endişesi) idi, beşbuçuk ay süren sistemli çalışmamız sonucunda başarıyla bu davranış bozukluğunu giderdik.



Elvis'in vakasını örnek alarak ayrılık anksiyetesini inceleyelim:
.......>>