Yavruların sosyalizasyon dönemini insan cümlelerine dönüştürürsek yaşadıkları şey kısaca
"Aa, hayatta böyle bir şey varmış ve buna karşı böyle hissedilirmiş" dönemidir.
Beyindeki sinir hücrelerinin birbirine bağlandığı, kendi aralarında işlek yollar kurduğu "damgalanma periyodu" doğumdan itibaren 12. haftada yavaşlar, 16. haftada kapanır. Yavru köpek, bu kritik periyot içinde tanışmadığı ya da yanlış tanıştırıldığı her şeye sonradan şüpheci ve güvensiz şekilde yaklaşacaktır.
Çocukların sorduğu soruları ya da ebeveynlerinin davranış düzenleyici hatırlatmalarını düşünün.
-"bu ne?"
+"uçak"
-"uçak ne?"
+"insanlar uçağa binerler ve uçarlar"
........
+"bir şey istiyorsan lütfen de, bağırarak istenmez, çok ayıp"
+"ablaya teşekkür ettin mi?"
+"birbirinizin saçını çekmemelisiniz"
.......
Bunlar gibi pek çok bilinçli tanımlamayı ve elbette biz farkında olmadan daha milyonlarca bilgiyi kaydediyor mini beyinler. Çocukların bunun için koskoca 7 yılı varken, köpeklerin yalnızca 16 haftası var!
Köpeklerle konuşarak, ya da onlara maket göstererek "bak evladım buna postacı derler bize mektup getirir, tehlike değildir, normal karşılanır" anlatımında bulunamayacağımıza göre, bu dönem içinde
hayatının tamamında karşılaşabileceği her türlü şeyle uygun şekilde tanıştırılması gereklidir. Ancak bu, köpeğinizi zorla korktuğu bir şeye yaklaştırın demek değildir! Örneğin tren gürültüsü köpek için çok şiddetli olabilir, istasyonun birkaç sokak arkasından başlayıp her gün bir sokak daha yaklaşarak köpeğin bu sese kademeli olarak alışması sağlanabilir.
Bisiklet, motorsiklet, tekerlekli sandalye, kaykay, paten, el arabası, otobüs, kamyon, vapur, tren, iş makinaları, çeşit çeşit insan tipi, çocuklar, ev içindeki aletler, veteriner masası, kafes, parlak eşyalar, farklı zeminler, diğer hayvan türleri gibi pek çok şey ile karşılaştırılmalı; muayene edilir gibi kulaklarına, patilerine, kuyruğuna ve vücudunun diğer yerlerine dokunulması, tırnak kesimi, banyo, ilaç yutturma gibi durumlar ile tanıştırılmalıdır. Tüm bu etkenler için özenli bir çalışma yapılarak nötr ya da pozitif tepki geliştirmesi sağlanmalıdır. Sadece köpeklerle oynamak konusunda bile oyun denen şeyin böyle bir şey olduğu hafızasına kazınacağı için oyun arkadaşlarını özenle seçmek gereklidir.
Özetle: Köpeğimiz zaten biz istesek de istemesek de 7 gün 24 saat "aa hayatta böyle bir şey varmış" diyecek şeylerle karşılaşıyor, bize düşen, işin "böyle hissedilirmiş" kısmındaki hissi kontrol etmek ve istediğimiz doğrultuda yönlendirmek.
Örneğin, köpeğiniz hayatında ilk kez kedi gördüğünde öylece durup bakabilir, o sırada siz köpeğinize zarar vermesin diye düşünerek kediyi uzaklaştırmaya çalışır "pisssst" diyerek kovalarsanız köpeğinizin beyninde "kedi=kovalanacak şey" olarak yerleşir! Niyetiniz köpeğinizi korumakken sonuç maalesef köpeğinize zararlı bir alışkanlık kazandırmak olur.
Siz siz olun, sosyalizasyonu hafife almayın, köpeğiniz evinize ilk geldiği gün profesyonel desteğe başvurun. Geç kalmış olsanız bile bazı şeylerin eksik olduğunu ya da yanlış gittiğini hissederseniz mutlaka ama mutlaka en kısa zamanda bir pozitif eğitmen yardımı alın!